Τώρα τελευταία άρχισα να βλέπω κάτι περίεργα όνειρα.

Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης

Ήταν, λέει, Χριστούγεννα, είχαμε πάρει, εγώ και η γυναίκα μου, τέσσερις βαρβάτους μισθούς, δηλαδή δύο παλιούς κανονικούς του Δεκεμβρίου και δύο παλιά κανονικά Δώρα Χριστουγέννων.

Ήταν τόσα πολλά τα λεφτά, που περίσσευαν.

Δεν μας ένοιαζε αν δούλευε το καλοριφέρ μέρα-νύχτα και τι λογαριασμός θα έλθει, ούτε ποσό ακριβά δώρα θα ψωνίσουμε.

Για το γιορτινό τραπέζι παραγγέλναμε τα καλύτερα και διπλάσια από όσο χρειαζόμασταν.

Για την πρωτοχρονιά κλείναμε θέση στο πιο πλούσιο ρεβεγιόν και κατόπιν ένα ταξιδάκι στην Βιέννη, στις Άλπεις και τη Βενετία.

Τι ωραία εποχή! Κάποτε…