Αρχική | Ιστολόγια | Το ιστολόγιο του/της lefteris

«Τώρα ξεκινάω...»

Ο 15ΧΡΟΝΟΣ ΚΟΖΑΝΙΤΗΣ, ΘΩΜΑΣ ΤΖΕΛΟΣ, ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΜΕΤΑΓΓΡΑΦΗ ΣΤΗ SKODA ΞΑΝΘΗ…

Ο νεαρός από τις Ελπίδες Α.Ε Κοζάνης που πήρε μεταγγραφή στην ακριτική ομάδα αναλύει στη συνέντευξη του το δυνατό του σημείο, αναφέρει τη δυσκολότερη και την καλύτερη στιγμή της καριέρας του, ενώ παράλληλα δίνει το δικό του μήνυμα σε όλους τους συνομήλικους του που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο…

Δεν έχει κλείσει ακόμη καλά καλά τα δεκαπέντε χρόνια ζωής και όμως αναγκάζεται σε μια… ιδιότυπη ξενιτιά. Ο Θωμάς Τζέλος – περί ου ο λόγος – είναι ο νεαρός κοζανίτης ποδοσφαιριστής που αυτό το καλοκαίρι έκανε το μεγάλο του όνειρο πραγματικότητα. Έπειτα από οχτώ χρόνια ενασχόλησης του με το ποδόσφαιρο – από τα οποία μόλις τα τέσσερα τελευταία μέσα σε μια οργανωμένη ακαδημία – ο γεννηθείς την τελευταία ημέρα του Νοεμβρίου του 1995 ευτύχησε να προσελκύσει το ενδιαφέρον της SKODA Ξάνθη, όπου και πρόσφατα εντάχθηκε στο δυναμικό της. Ο γιός του Ιωάννη Τζέλου και της Στυλιανής Χασιώτη τώρα ετοιμάζει τις βαλίτσες και την σχολική του τσάντα, για να μετακομίσει στην ακριτική πόλη στην οποία δεν πάει για τουριστικούς, αλλά καθαρά για βιοποριστικούς λόγους, με στόχο να καταφέρει να καταξιωθεί και να παίξει στη Σούπερ Λιγκ με την φανέλα των πρασίνων.
Ξεπήδησε μέσα από την ακαδημία «Ελπίδες  Α.Ε. Κοζάνης» και αφού δοκιμάστηκε και έπεισε τους υπεύθυνους της ιστορικής ομάδας υπέγραψε το πρώτο του ημιεπαγγελματικό συμβόλαιο, θέλοντας σίγουρα να μην είναι και το… τελευταίο του.
Ο νεαρός παίκτης απαντά σήμερα στις – ελαφριές - ερωτήσεις που του υπέβαλλε ο συνεργάτης του topikasport.gr με τον ίδιο να περνά το μήνυμα στους συνομήλικους του πως μόνο εάν συνεχίσουν με πείσμα και σκληρή δουλειά θα καταφέρουν ό,τι και εάν έχουν βάλει στο μυαλό τους…

Πόσα χρόνια ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο;

«Όπως όλα τα παιδιά αγάπησα την μπάλα από πολύ μικρός. Από την ηλικία των εφτά και μετά νομίζω ότι ήμουν συνεχώς με την… θεά στα πόδια μου, ενώ τα τελευταία τέσσερα χρόνια ήμουν εγγεγραμμένος στην ακαδημία «Ελπίδες Α.Ε. Κοζάνης», όπου και έμαθα και τα τεχνικά μέρη του αθλήματος, κάνοντας με να το αγαπήσω ακόμη περισσότερο».  

Ποιο θεωρείς ότι είναι το δυνατό σου σημείο μέσα στο παιχνίδι;

«Το πάθος και η δύναμη μου. Δεν θέλω με τίποτα να χάνω και από το πρώτο σφύριγμα του διαιτητή και μετά κάνω τα πάντα για να κερδίζει η ομάδα μου. Όποιος και εάν είναι ο αντίπαλος θέλω πάντα να παίζω καλά και νομίζω ότι η προσήλωση μου στο παιχνίδι είναι αυτό που μου έδωσε το… κάτι παραπάνω έναντι των υπόλοιπων συνομήλικων μου του Νομού Κοζάνης που παίζουν στην ίδια θέση μ’ εμένα».

Ποια θυσία που έχεις κάνει μέχρι τώρα χαρακτηρίζεις ως τη μεγαλύτερη;

«Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι. Παίζω το αγαπημένο μου παιχνίδι, κάτι που μ’ ευχαριστεί περισσότερο απ’ όλα και έτσι ότι και να θυσιάσω γι’ αυτό δεν μου φαίνεται. Το προτιμώ από πολλές άλλες ενασχολήσεις. Νομίζω ότι η μεγαλύτερη θυσία δεν έχει γίνει ακόμη, μιας και αυτή που πρόκειται να κάνω, η μετακόμιση μου σε τόσο μικρή ηλικία σε μια ξένη πόλη είναι κάτι που σίγουρα με δυσκολεύει. Το να αφήσω την οικογένεια και τους φίλους που έχω στην Κοζάνη είναι κάτι που κυρίως τον πρώτο καιρό θα με δυσκολέψει αφάνταστα».

Ποιες στιγμές θα χαρακτήριζες ως την καλύτερη και την χειρότερη στην μέχρι τώρα καριέρα σου;

«Η καλύτερη στιγμή της καριέρας μου είναι σίγουρα όταν την περσινή σεζόν κατακτήσαμε το παιδικό πρωτάθλημα της ΕΠΣ Κοζάνης με τις Ελπίδες. Είναι μια ημέρα που σίγουρα δεν θα ξεχάσω. Η χειρότερη μου στιγμή συνδέεται με τον τελικό του παιδικού πρωταθλήματος το 2007 όταν μας νίκησε ο Πυρσός Γρεβενών και χάσαμε το πρωτάθλημα. Ήταν όμως ένα αίσθημα που δεν ξέχασα και «χρησιμοποίησα» στον φετινό τελικό. Δεν ήθελα με τίποτα να το ξαναζήσω και έβαλε περισσότερο από τα δυνατά μου για να μην βρεθώ στην ίδια θέση. Και τα καταφέραμε…».

Πως ένιωσες όταν σε κάλεσαν να δοκιμαστείς στην Ξάνθη και πως ξεπέρασες το άγχος της ημέρας των δοκιμών;

«Όταν με ειδοποίησαν να πάω στην Ξάνθη για δοκιμές ένιωσα απερίγραπτη χαρά, αλλά και δικαίωση. Χαρά γιατί μου δόθηκε μια μεγάλη ευκαιρία να δείξω τι αξίζω σ’ ένα μεγαλύτερο επίπεδο και δικαίωση γιατί οι κόποι μου είχαν ανταμειφτεί, έστω και σε θεωρητικό επίπεδο. Από εκεί και πέρα, όταν έφθασα στην Ξάνθη  και πήγα στις εγκαταστάσεις της ομάδας είπα… «εδώ θέλω να μείνω». Και έκανα τα πάντα για να πείσω τους υπεύθυνους, οι οποίοι και τελικά μου είπαν… εδώ θα μείνεις. Άγχος είχα μέχρι να μπω στο γήπεδο, μετά όλα… ξεχάστηκαν».

Στους συνομήλικους σου που ασχολούνται με το άθλημα τι συμβουλή έχεις να δώσεις;

«Να συνεχίσουν να αγαπούν αυτό που κάνουν, ότι και να τους συμβεί και να συνεχίσουν να δουλεύουν. Ποτέ δεν μπορείς να πεις πως… «εντάξει τώρα ξέρω μπάλα». Πρέπει ο κάθε αθλητής να μην χάνει προπονήσεις και να ακούει προσεκτικά τους προπονητές. Εγώ αυτό έκανα και δεν έχασα».

Την επικείμενη καθημερινότητα σου πως την φαντάζεσαι στην Ξάνθη;

«Σχολείο, προπόνηση, διάβασμα, προπόνηση. Δεν θα υπάρχει κάτι άλλο. Η μόρφωση μου σε αυτά τα δύο επίπεδα είναι τώρα το σημαντικότερο. Άλλωστε ακόμη δεν κατάφερα τίποτα. Τώρα ξεκινάω…».

 

TO who is who του ταλαντούχου νεαρού:

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ  Τζέλος Θωμάς    

ΗΜ. ΓΕΝΝΗΣΗΣ  30/11/1994

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΓΟΝΕΩΝ Τζέλος Ιωάννης  Χασιώτη Στυλιανή

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΟΜΑΔΑ Ελπίδες  Α.Ε. Κοζάνης

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΙΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ  8

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΣΟΥ ΠΑΙΚΤΗΣ  XAVI

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΣΟΥ ΟΜΑΔΑ  Barcelona